IM Jan Muntinga

Jan en ik, resp. afkomstig van de HBS-en van Winschoten en Appingedam, gingen in 1952 scheikunde studeren en kwamen daar in dezelfde, voor ons vreemde omgeving terecht, waarbij de middag in de groentijd, doorgebracht bij Forward op West-End tot de aangenaamste herinneringen behoort. Samen deden we natuurkundeproeven waarbij je op een elegante manier de eenheid van elektrische lading kon bepalen. Sinds die tijd zijn we maatjes gebleven, die bij iedere gelegenheid elkanders wederwaardigheden van gezin, werk en voetbal uitwisselden. Jan was afkomstig uit Finsterwolde en vooral de ouderen weten wel dat in het Oldambt rechtlijnigheid en woordkeuze niets aan de verbeelding overlaten. Anders gezegd: met Jan wist je waar je aan toe was. Ondanks zijn doorzettingsvermogen moest hij de studie opgeven. Ik heb Jan veel gezien op West-End en Mutua Fides, maar nooit zien voetballen. Hij fungeerde altijd als grensrechter. De enige keer dat hij met mij echt meedeed was in een wedstrijd op de vismarkt tegen de studentenbuurt (achter het Noorder station). Dat was niet in het normale Forward kostuum; voor gepaste kleding moest je eerst even langs bij Feestneuzen-Mulder op het Zuiderdiep. Jan heeft zich in studententijd geweldig ingezet voor de studentensport in het algemeen, als voorzitter van de ACLO. Hij heeft ons jaar 1952 laten zien dat je ook zonder academische diploma's een goede positie in de maatschappij kunt verwerven.
Poppe Dijkhuis.

Met dank aan mijn jaargenoten en oud-Forwardianen Frans Krips en Laas Pijnacker voor de aangeleverde informatie.