Das Kut verslag 21-09

Wat een begin van het seizoen 2014-2015. Vorig jaar de eerste tien wedstrijden van het seizoen gewonnen waarmee de basis was gelegd voor het latere kampioenschap, een fantastisch begin. Helaas iets wat we dit jaar niet hebben kunnen waarmaken in de wedstrijden die er zijn geweest. GAVC en Groninger boys waren al te sterk voor ons. Na 2 wedstrijden dus nul punten en mochten we voor de derde wedstrijd aantreden tegen mede hekkensluiter Olyphia, of zoals Sander het zou zeggen: “Olympia”.

De Gado (spelersbus voor de leken) stond er weer netjes op tijd om ons weer naar de Friese bestemming te brengen. Voor de mensen die het nog niet wisten is onze aanvraag voor de Groningse competitie totaal genegeerd, waarom de KNVB de runner-up van vorig jaar Helpman dan wel daarin heeft geplaatst is voor ons allen een raadsel. Maar een uur verder in de Gado kwamen we aan en konden we meteen de kleedkamers induiken waar ons nog eens duidelijk werd gemaakt dat de three punten vandaag echt mee naar huis moesten.

De eerste 15 minuten waren we dan ook heer en meester op het veld. De duels werden gewonnen en de aanvalsdrang was er. De welbekende 15 minuten full press zoals  we vorig jaar graag speelden. Helaas was het dan toch nog in de eerste helft dat zij ook uit hun scholp klommen en een corner kregen waarbij de lange aanvaller van Olyphia vrij mocht inkoppen. Dit terwijl trainer Van Strien nog duidelijk had gemaakt dat ze fysiek waren en dat het bij vrije ballen VLS was: Voelen, Lopen, Springen. Dit was ook de ruststand, het was ook tijd om voor het eerst een sinasappelpartje te nuttigen tijdens de rust. Een mooi aanbod tijdens het rugnummerstunten waardoor dit een blijvertje zal blijven.

Tweede helft wil je het goed oppakken en gaat een van richting veranderde vrije trap er al na 2 minuten in ons goal in. Daarna probeer je toch nog door te drukken en pak je het ‘iets’ betere van het spel en laten we zien dat er ergens nog wel voetbal inzit bij ons. Toch weer een VLS foutje waardoor het net weer bolde aan onze kant, 3-0. Dan speelt Eelke zich knap vrij en speelt Nick Breukelman in die de bal onderkantje lat achter de keeper tikt, 3-1. Het laatste wapenfeit kwam uit een snelle counter van hun kant en deze bepaalde de eindstand in, 4-1.

We hebben met zijn allen nu hopelijk wel de les geleerd dat het er in de tweede klasse anders aan toe gaat. Dan rest ons om ons deze week weer hard in te zetten op de trainingen en natuurlijk in de wedstrijd van zondag. Minstens net zo belangrijk zal ook het fit worden zijn van een paar sleutelspelers in ons elftal zodat we in de formatie kunnen gaan spelen die we voor ogen hebben. De terugreis was desalniettemin weer een gezellige ervaring langs de weilanden van Friesland en Groningen, vooral een reis die Marthijs zich nog lang zal heugen.

Three cheers,

Luciano de Vries