Voor het eerst de bus in (door Huib Hanekamp)

Voor het eerst de bus in

Rubriek waarin de nieuwe spelers van F1 vertellen over hun eerste keer mee met het vlaggenschip. Deze keer door kale Huib.

 

De eerste keer in de bus, een moment waar elke forwardiaan naar uit kijkt, ook al weten zij dat zelf niet altijd. Voor mij was het in ieder geval wel een moment om naar uit te kijken. Wie mij niet kent of vergeten is: ik ben (kale) Huib. Een simpele linksback met een haarlijn als die van Tomas Butz of Matthijs Gerbranda. Verder heb ik twee linkervoeten en de neus van een Israëliër. Twee linkervoeten zou overigens normaliter goed van pas komen op linksback, echter ik ben eigenlijk rechtsbenig. Maar goed, wie wil nou over mij lezen.  De bus bracht het vlaggenschip naar een gehucht in Friesland, namelijk Bakkeveen. Bakkeveen is een dorp van niks met nog geen 2.000 inwoners en de voetbalclub stelt even weinig voor. Het zou geen problemen moeten opleveren voor een club met de statuur van Forward. Toch viel dat tegen. Het team van Bakkeveen bestond, zoals te verwachten viel, uit een combinatie van twee meter lange houthakkers en een aantal boeren die toevallig snel kunnen rennen. Voetballend is het three keer niks, maar toch kan een dergelijke tegenstander het lastig maken. Na een lange 1-0 sloeg in de laatste minuten het noodlot toe. Hessel, een andere eerstejaars, probeerde een buitenspelval vlak na de middenlijn op de spits van de tegenstander toe te passen. Dit zou succesvol geweest zijn, ware het niet dat onze vlaggenist Klaas nog op de rand van het strafschopgebied stond. De vlag ging vergeefs nog de lucht in, maar de scheidsrechter wilde er niet aan. Het werd 1-1 en dat bleef het ook. Balen. Dan maar door naar het enige waar F1 nooit teleur weet te stellen, de threede helft. Het begon met ons prachtige clublied zingen in Bakkeveen, zo maken de provinciaaltjes ook nog eens een keer wat mee. Toen we Bakkeveen verlieten kon het feest echt beginnen. Klaas maakte zijn foutje in de wedstrijd dubbel en dwars goed met een flesje Berenburg, Harrie had nog een aantal blikken Schultenbrau en ergens werd nog een fles jenever vandaan getoverd. Dit alles in combinatie met Hollandse hits en de blamage in Bakkeveen was snel vergeten. Na het begin in de bus kon het feest op volle toeren verder op het mooie West End. Alle eerstejaars begonnen met een heerlijke pitcher in het zwoele avondzonnetje. Daarna konden met potjes beerpong toch de nodige wedstrijden gewonnen worden van elkaar. Waren er tenminste nog een paar winnaars aanwezig op West End. Toen de zon onderging en het kwik daalde verplaatste het feest zich naar binnen. Vanaf dat moment is alles een zwart gat dus daarover kan ik niets schrijven. Des te blijer was ik de volgende dag dat ik mijn telefoon, portemonnee en sleutels nog had. Aan de appjes in de groepsapp te lezen hadden anderen minder geluk. Je kon het zo gek niet bedenken, of iemand was het kwijt. Bovenop alles lag Gijs in een dronken cel, maar dit is in de vorige editie van de Charismatische Oude Schoen te lezen. Ik hoop, net als iedereen, dat we zo snel mogelijk weer zulke zondagen mee kunnen maken. Behalve het resultaat van die bewuste zondag, want wij moeten volgend jaar natuurlijk gewoon kampioen worden.

 

Three Cheers,

 

Huib Hanekamp